Op 25 januari 1880 stichtten elf mannen en vrouwen een “gemeente van gedoopte christenen”. Dit was de basis voor onze tegenwoordige gemeente, hun activiteiten waren vele, zegen bleef niet uit. In 1925 werd de Meeuwerderwegkerk in gebruik genomen. Er waren toen 455 leden. In 1956 werd Groningen-Noord een zelfstandige gemeente met ongeveer 350 leden.
Het kerkgebouw “De Cirkel” aan de Korreweg werd op 7 april 1962 in gebruik genomen en elf jaar later, op 13 mei 1973 het gebouw “De Vuursteen” in de wijk Vinkhuizen. Helaas hebben we in 1992 moeten besluiten om “de Vuursteen” af te stoten. Op 25 november 2007 hebben we de laatste dienst gehouden in de Meeuwerderwegkerk.
Vanaf 2 december 2007 kerken “Noord” en “Zuid” weer gezamenlijk in “De Cirkel” en m.i.v. 1 januari 2009 zijn beide gemeentes gefuseerd. De naam van de gefuseerde gemeente is Baptistengemeente Groningen.
Kerkgebouw De Cirkel
Enkele foto’s van de bouw van de Cirkel aan de Korreweg in Groningen:
Kerkgebouw Meeuwerderweg
Geschreven door Sietzo Aldershof
Dit is de Baptistenkerk aan de Meeuwerderweg in de periode waar ik over heb gesproken en geschreven. Het glas in loodraam is toendertijd geschonken door de familie Klooster.
De baptisten gemeente in de jaren 30 en 40 tot nu.
We gingen altijd ’s morgens naar de kerk aan de Meeuwerderweg waar zondags twee diensten waren.
Er werd toen gezongen uit een zangbundel met psalmen en gezangen.
In het psalmboekje van mijn moeder zat een gekleurd velletje in als ik die op mijn hand legde dan veranderde dat en nadat ik het weer omdraaide nam het weer zijn oorspronkelijke vorm aan.
Wij als kinderen zaten altijd met onze opa en opoe voorin de kerk en zagen dan hoe de raad, toen diaken en ouderlingen genoemd, de kerk binnen kwamen.
Er kwam dan een stoet binnen, eerst de diakenen die aan de rechterzijde plaatsnamen en de ouderlingen die links van de preekstoel zaten.
De lampen boven de banken van de raadsleden vond ik lijken op een pepermunt en in de kerk hingen volgens mij gebaksdozen.
De vroegere voorzanger nam zijn plaats bij de lessenaar in die nu geen dienst meer deed.
De toen al oude broeder Deursen, was laatste van de raad die binnen kwam en bleef even staan om te kijken wat er allemaal in de kerk zat.
Dan kwam dominee Louw door de deur naast de preekstoel binnen en bleef ook even staan om de schare te overzien
De kerkeraad bestond uit een ruim aantal broeders.
De ouderlingen verzorgden het bezoekwerk.
Twee uit één familie mocht niet in die tijd en ook geen vrouwen.
Allemaal in het nette pak want dat moest, later heb ik gehoord van Jan Tersteeg dat zijn vader niet in de raad mocht opdat hij geen net pak had.
De zondagschool werd gehouden na de dienst in de kerk waar dan op leeftijd groepjes werden geformeerd.
Vroeger was het met kerstdagen heel interessant want links en rechts van de preekstoel stond een kerstboom met echte kaarsjes en eronder een emmer met water en een lange stok met spons voor de veiligheid.
Broeder Ter Steeg verzorgde de levering als melkman voor een de chocolademelk.
Zusters uit de gemeente liepen met grote ketels rond om iedereen te voorzien van een beker chocolademelk.
En maar blijven kijken of een kaars problemen gaf.
Terug naar mijn kijk en inzicht op de gemeente, waar de Meeuwerderwegkerk een belangrijke rol in mijn leven heeft gespeeld en het is en blijft de basis van onze gemeente de moederkerk voor velen.
Met veel plezier en dankbaarheid kijk ik terug op die tijd.
Er was een jonge jeugd en oudere jeugd die goed werden bezocht en waar vriendschappen tot stand kwamen en uitmonden in relaties.
Dominee Louw die bekend stond in baptisten wereld als leraar en herder en die dat ook waar maakte, de leerzaal was daar een uitvloeisel van.
In die tijd werd zo af en toe gebruik gemaakt van een ouderling die dan voorging in de gemeente.
Philip Lindeman en Jan van Dam waren ook bij de jongelingen dat werd toen zo genoemd op zondagavond.
Als goede herder ging Dominee Louw op bezoek bij gemeenteleden die in nette kleding op dit huisbezoek waren voorbereid.
Tijdens de oorlog
In de oorlog was daar ook de student Broertjes die niet voor de Duitsers hoefde te werken doordat hij in Groningen studeerde en in de gemeente werkte.
Wat na de oorlog bekend werd is dat er ook mensen in de kerk waren ondergedoken.
Als kind gaat dit alles aan je voorbij en heb ik een mooie tijd gehad naast de problemen van midden in de nacht uit bed in verband met vliegtuigen die overkwamen.
Met mijn broer waren we vaak bij mij grootouders, zo noem ik ze nu maar.
Mijn opa bezocht altijd aan het eind van de week de bidstond, die was er voor de mannenbroeders.
Meestal lagen daar de christen de zaaier op de tafel.
’s Zondags na de dienst kwam de familie bijeen, de kinderen op de grond zittend.
De Johan de Heer bundels kwamen dan op tafel en die waren er genoeg want vroeger kwam daar de jeugd bijeen en werd daar gezongen.
Dan werd er ook na gepraat over de dienst en werden de verdere berichten in en over de gemeente doorgenomen.
Positieve en negatieve opmerkingen werden toen ook al gemaakt.
Dit was de hele oorlog waar ik niet verder op in zal gaan want zo heeft ieder zijn eigen ervaring.
Voetbalclub GCSV
Toen was daar de bevrijding en dat gold ook voor het verenigingsleven in de gemeente.
Er werden nieuwe verenigingen opgericht naast de reeds bestaande zoals De Bazuin die nu al meer als honderd jaar bestaat.
Mijn vader en mijn oom waren medeoprichters van een voetbalclub want die moest er komen.
GCSV werd de naam en die bestond uit leden van de baptisten gemeente.
De latere dominee De Boer die in Groningen studeerde werd keeper in het derde elftal.
De zusters zorgden voor thee in de rust.
De voetbalclub heeft jaren bestaan en op niveau gespeeld ook doordat er leden toetraden die niet bij de gemeente hoorden maar goede spelers waren..
De aftrap werd verricht door Ds. Louw, dit zou je kunnen zien als een nieuwe tijd voor het verenigingsleven.
Uitbreiding in de regio
De expansiedrift was groot in die dagen.
Er moest een kerk komen in het noorden van de stad en die kwam er ook De Cirkel.
Ook een kerk in de wijk De Wijert stond op het lijstje.
In Vinkhuizen kwam de Vuursteen die naderhand weer terug vloeide in de Cirkel.
Hoogkerk kreeg ook een gemeente die gevoed werd door de Meeuwerderwegkerk met de voorgangers als ds. Tromp en broeder Zoer.
Jan van Weenen werd als predikant voor de gemeente in Roden door ds. Brandsma bevestigd.
Verenigingen
Verenigingen die bestonden kregen een nieuwe impuls en sloten zich erbij aan zodoende hier een verzameling van de verenigingen die er op dat moment waren.
De Lofstem was het kerkkoor met een professionele dirigent Evert Westra en dat ze het kerkkoor waren dat wilden ze weten ook, het evangeliseren lieten ze over aan het evangelisatiekoor met een dirigent uit eigen kring zoals de broeders Roelf Venema, Mans Mosterd en Luif van Dam die zaterdagsavonds in de binnenstad het evangelie probeerden te brengen.
Verder nog de verenigingen als klein Lofstem, Mannenkoor, de Mondorgelclub, Jongens en Meisjesclubs van verschillende leeftijden, Zanggroep Klimop en niet te vergeten de Padvinderij onder leiding van Akela Jaap Haak.
Ik doe de dames te kort als ik niets zeg over de handbalsters
die onder leiding stonden van br. Jan Koerts br. Hendrik Kuipers.
Een Turngroep of zo u wilt Acrobatiek werd bedreven door verschillende broeders zoals Hendrik Kuipers.
Een muziek/band werd geformeerd door gemeenteleden mijn vader zat achter een drumstel en Ge van Meekeren piano en er was een accordeonist en Cor van der Mei maakte de ploeg volledig.
Later kwamen er weer andere muziekgroepen.
Diensten
In die tijd waren de diensten ook anders ingericht namelijk bij de avondmaaldiensten moesten de niet leden achter in de kerk plaatsnemen.
Er werden toen psalmen en gezangen gezonden en met speciale gelegenheden uit de bundel van Joh. de Heer.
Dan werden de uitschuifbare stoeltjes bij de banken uitgetrokken en bleef er nog net genoeg ruimte over om looppad te gebruiken.
De grote evangelisatieavonden “You for Christ” in het tehuis in de Lutkenieuwstraat werden opgeluisterd door een zoon van br. Deursen die als referent uit Amerika kwam en vertaald moest worden, dan klonk interessant waar velen op afkwamen.
Dita is gedoopt door Ds. Brongers aan de Meeuwerderweg en ik door Ds. Vegter in de toemalige gebouw aan de spilsluizen.
Wij bleven kerken zoals altijd aan de Meeuwerderweg, graag hadden ze gezien dat we vaker ons lieten zien in noord.
De vrienden en vriendinnen waar wij mee omgingen en niet te vergeten mijn meisje, woonden in zuid dat was niet aan de orde.
De sfeer in die tijd was gemoedelijk want je kon iedereen en je wist zelfs waar de predikanten stonden in Nederland.
We hebben daar samen een mooie tijd gehad, we zaten op het evangelisatiekoor en moesten soms met een klein groepje mee met ds. Brongers als die ergens in de provincie moest spreken.
We zijn getrouwd en kwamen te wonen In de Surinamestraat en werden lid van de gemeente noord die was ontstaan na een splitsing omdat men wilde uitbreiden naar een gemeente in de noordelijke stadswijk.
Dit alles was ook noodzakelijk want op dat moment bestond de gemeente uit 600 leden en een mooie gelegenheid om nog een kerk te hebben met een nieuwe uitdaging.
Twee gemeenten met elk 300 leden dat was wat overzichtelijker.
Het evangelisatiekoor werd ook opgedeeld en wat uiteindelijk resulteerde in twee grote koren door toeloop van nieuwe leden.
Predikanten
De predikanten werden toen nog met respect aangesproken met dominee.
De predikanten die de gemeenten dienden waren voor zuid na ds. Louw, de predikanten ds. de Haan, Brongers, Vegter, Brandsma, Pier van de Werf, Tom den Dekker en Henk Schaap.
Voor noord waren dat de predikanten ds. Vegter, Philip Lindeman, Broertjes en Jannes Hofman.
We kregen er nog een gemeente bij want gemeente noord besloot in de wijk Vinkhuizen ook een dependance te openen en die kwam er dat werd de Vuursteen.
De eigen liedbundel werd opnieuw gepromoot door de predikanten Chris Eijer en Anne de Vries omdat dan meerstemmig kon worden gezongen.
Daar kwam ook de bundel Opwekking bij waaruit veel wordt gezongen.
Een goede mix van beide mogelijkheden wordt in de dienst geprobeerd en is de beste oplossing.
Een gemakkelijke constatering is dat het in de loop der jaren veel veranderd is en niet altijd ten gunste.
Ouderlingen en Diakenen werden raadsleden omdat men moeilijk mensen kon krijgen voor het gemeentewerk.
Al geruime tijd hebben weer één gemeente door samensmelting van de gemeente zuid en noord en proberen om samen een nieuwe toekomst op te bouwen.
Alle kerken lopen leeg, zelfs de katholieke kerk willen buitenlanders aantrekken voor opleiding tot priester.
In onze baptisten gemeenschap wordt ook vaak gebruik gemaakt van tweede weg opleiding, we hebben zelf in de laatste vakantie meegemaakt in een paar kerken dat er een taxichauffeur voorging en een vrachtwagen chauffeur.
Wat de toekomst brenge moge ligt nog in het verborgene, dat weten we niet, maar hopen dat Hij die alles wel zal maken ons de juiste weg zal wijzen in deze wereld met al zijn verleidingen en nieuwe inzichten dat we staande kunnen blijven.
Sietzo Aldershof
Hoe het was en hoe het is
Blijkt in de loop der jaren
Toch blijven we varen
Op het kompas dat de Bijbel is.
Nu komen uitleg en zekerheden
Soms op de tocht te staan
En tasten het oude geloof aan
Zoals de ouderen deden.